بدرستی که خداوند مارا به لطف و احسان مکرر خویش و به بهره های انعام و کرم خود راضی و خشنود ساخته است و ما را به نیازمندان یاری دوستان قرار نداده مگر آن یاری که از سر اخلاص در نیت خیرخواهی محض صورت گیرد و ارزن برانچه به تقوای الهی و بقای نزد خدا و رفعت بایگاه نزدیک تر است محافظت و مراقبت شود.
خ:کمال الدین شیخ صدوق دارالکتاب الاسلامیه
...
و اگر شیعیان ما - که خداوند توفیق طاعتشان دهد – در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند همدل می شدند ، میمنت ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمی افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می گشت . دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما .
پس ما را از ایشان باز نمی دارد مگر آنچه از کردار های آنان که به ما میرسد و ما را ناخوشایند است و از آنان روا نمی دانیم .
از خداوند یاری می طلبیم و او ما را کفایت کرده و وکیل خوبی است و صلوات و سلام خدا بر آقای بشارت دهنده و بیم دهنده ما ، محمد (ص) و خاندان پاک او .
منبع :
«احتجاج»، ج2 ،ص499__«بحارالانوار» ،ج 53 ، ص 177و